Konkubinat nie daje prawa dziedziczenia po śmierci jednego z partnerów, ale poprzez sporządzenie testamentu można uregulować tę kwestię. Należy jednak pamiętać, że o ile nie dojdzie do wydziedziczenia, osoby uprawnione wciąż mają prawo do otrzymania zachowku po zmarłym. Konkubinat to nieformalny związek dwojga ludzi. Zawiadomienie o śmierci prof. Mariana Gieruli 21.04.2020 - 17:00 aktualizacja 21.04.2020 - 17:00 Redakcja: mariamichniowska Moim sercem, myślami i modlitwą jestem razem z Tobą i Twoimi bliskimi. Jestem głęboko poruszony informacją o śmierci Twojej/Twojego [wpisz pokrewieństwo]. Pamiętaj, że zawsze służę Tobie wsparciem i pomocą. Moje głębokie wyrazy współczucia oraz kondolencji kieruję do Ciebie i całej Twojej Rodziny. Takie objawy można zaobserwować u 5% uczniów, którzy doświadczyli śmierci samobójczej kolegi lub koleżanki (Brent i Kerr, 1996). (za: K. Krysińska, 2008, s. 200). Ogólne założenia i zasady dotyczące działań postwencyjnych. Program postwencji musi być opracowany przed wystąpieniem śmierci samobójczej ucznia. Jeżeli zostaniemy zawiadomieni o śmierci użytkownika, w myśl naszych zasad nadajemy kontu status „In memoriam”. Konto ze statusem „In memoriam” to miejsce, w którym znajomi i rodzina mogą dzielić się ze sobą wspomnieniami o zmarłej osobie. Nadanie kontu statusu „In memoriam” zabezpiecza je również przed zalogowaniem się W pierwszej kolejności zgłoś zgon urzędu stanu cywilnego. Dowiedz się, co musisz zrobić w przypadku śmierci najbliższych. Dokument, który rejestruje śmierć konkretnej osoby, sporządzany jest przez konkretne organy państwowe. Podstawą do stwierdzenia zgonu jest wystawienie zaświadczenia przez lekarza. Takie czynności podejmuje . Mijasz go na firmowym korytarzu, widzisz go w kuchni. Jak pochyla się nad kawą, jak ukradkiem ociera łzy, patrzy gdzieś w dal nieobecnym wzrokiem. Jest pogrążony w żałobie. Co powiedzieć? A może tylko milczeć? Jak wesprzeć współpracownika albo podwładnego, który przeżywa śmierć kogoś bliskiego? O tym rozmawiamy z Izabelą Kielczyk, psychologiem biznesu. Śmierć, strata w rodzinie, żałoba to coś bardzo trudnego nie tylko dla pracownika, ale również jego zespołu, kolegów, koleżanek… Śmierć to często temat tabu we współczesnym społeczeństwie gloryfikującym młodość, piękno i rozwój. Ale jest ona częścią życia, czymś nieuchronnym. Każdy człowiek i każda firma w którymś momencie będzie musiała się zmierzyć ze śmiercią. Brzmi dosadnie, ale tak jest, dlatego uważam, że nie należy uciekać od tego tematu. Ważna jest tutaj duża wrażliwość i świadomość po stronie menedżerów i działu HR. Jeśli umiera pracownik, to pierwszą reakcją w zespole może być szok, wybuch różnych emocji. Niektórzy mogą być roztrzęsieni, inni mogą reagować w nietypowy sposób. Należy pamiętać, że są różne sposoby rozładowywania napięcia, u każdego może to inaczej przebiegać. Pierwsze dni od otrzymania wiadomości mogą spowodować chaos, spadek efektywności i motywacji, rozchwianie emocjonalne, obniżoną koncentrację w zespole. W rozmowach mogą zacząć pojawiać się tematy związane z przemijaniem, chorobami. Warto to mieć na uwadze i okazać wsparcie, a nie dodatkowo podkręcać tempo wykonywania obowiązków i manifestować swoje zdenerwowanie. Szef powinien zachować uważność, ponieważ w dłuższej perspektywie mogą zacząć się pojawiać konflikty, spięcia pozornie niezwiązane z sytuacją kryzysu, a jednak mające tam swoje źródło. Mądry menedżer wykaże się empatią, otwartością na rozmowę, zrozumieniem wobec emocji. Zamiast udawać, że nie ma tematu, znacznie lepiej jest zadbać o zapewnienie pracownikom wsparcia psychologicznego, zorganizowanie spotkania z psychologiem, podczas którego będzie można porozmawiać. Ludzie przeżywają również sytuacje, gdy śmierć dotyczy kogoś z bliskich współpracownika, podwładnego, przełożonego. To również wpływa na emocje i atmosferę w zespole. Warto pozwolić pracownikom uczestniczyć w pogrzebie, jeżeli czują taką potrzebę. Kondolencje to wyrazy współczucia, które chcemy okazać współpracownikowi, który stracił kogoś bliskiego. Czy lepiej składać je indywidualnie, czy wytypować przedstawicieli zespołu? Ustawianie się w rządku i składanie kondolencji po kolei przez wszystkich pracowników może być dla danej osoby zbyt trudne. Lepiej, aby w imieniu całego zespołu zrobiło to dwóch, trzech wysłanników, na przykład przełożony i dwóch pracowników. Kondolencje od całego zespołu pracowniczego można też dodatkowo zamieścić w prasie. Natomiast pracownicy obecni na pogrzebie złożą kondolencje wraz ze wszystkimi uczestnikami uroczystości. Jeżeli pracownik zamieści w firmie nekrolog, oznacza to że oczekuje, że jego koleżanki i koledzy będą obecni na pogrzebie. W takiej sytuacji dobrze jest iść na pogrzeb jak najbardziej tłumnie. Jeżeli w nekrologu znajdziemy informacje: „Ceremonia pogrzebu będzie miała kameralny charakter” lub „Pożegnamy zmarłego bez rozgłosu” - powinniśmy zrezygnować z udziału w pogrzebie. Uszanujmy wolę tej osoby. Ma ona prawo decydować o tym, z kim chce przeżywać tak bardzo trudne chwile w swoim życiu. W innych przypadkach wyznacza się delegację, która uda się na pogrzeb z wieńcem od całego zespołu pracowników. Jak pomóc osobie pogrążonej w żałobie? Co może być dla niej wsparciem, a co może przynieść efekt wręcz odwrotny do zamierzonego? Nie jest dobrym pomysłem udawanie, że „nic się nie stało”. Często pojawia się w ludziach taki mechanizm, ponieważ nie wiedzą, jak powinni się zachować, czują się skrępowani sytuacją, widokiem łez współpracownika, więc stwierdzają, że lepiej będzie zachowywać się tak, jakby wszystko było po staremu. A przecież nie jest. Nie twórzmy długiej kolejki do kolegi, żeby wyrazić kondolencje, ale w sytuacji, gdy spotykamy go na przykład w kuchni, podczas robienia kawy, zachowajmy naturalność i serdeczność – możemy wówczas powiedzieć, że wiemy o jego tragedii, że jest nam bardzo przykro. Udawanie, że nic się nie wydarzyło i na przykład proponowanie wspólnego wyjścia na imprezę, może być odebrane jako lekceważenie, brak troski. Sztuczna, niezręczna cisza też nie będzie wspierająca. Z drugiej strony należy też uważać na to, co i jak się mówi. Nieproszone dobre rady i pocieszenia w stylu: „Dasz radę”, „Wiem, jak to jest, przeżyłam, to i ty przeżyjesz”, „Nie płacz”, „Zobaczysz, będzie dobrze" - to nie pomaga. Osoba w żałobie nie chce rad i pocieszania, chce zrozumienia i wysłuchania. Chce mieć możliwości przeżycia żalu, bólu, rozpaczy, tęsknoty. To, co wydaje się proste, a tak naprawdę jest najwłaściwsze, to zadanie pytania takiej osobie – czy potrzebuje jakiejś pomocy. Jeśli widzimy, że przed chwilą płakała, to możemy zapytać, czy jest coś, co możemy dla niej zrobić. Taka osoba może potrzebować, żeby podzielić się wspomnieniami, opowiedzieć o swoich emocjach. A może będzie chciała, żebyśmy jej przynieśli herbatę. A może po prostu tego, żeby posiedzieć obok niej w milczeniu. Jeśli powie nam: „dajcie mi wszyscy spokój”, to nie bierzmy tego do siebie, osobiście. Postarajmy się zrozumieć. Jeśli widzimy, że taka osoba ma ogrom pracy, boryka się właśnie z jakimś trudnym zadaniem, projektem, to możemy zaproponować pomoc, ale najpierw powinno być pytanie, a później decyzja tej osoby. Nie decydujmy za nią i nie stawiajmy jej przed faktem dokonanym. Pamiętajmy też, że jeśli oferujemy wsparcie takiej osobie, to powinniśmy czuć się na to gotowi, wewnętrznie silni, by to udźwignąć. Jeśli chcemy faktycznie być przy osobie cierpiącej, to okazujmy cierpliwość i nie denerwujmy się, nie oceniajmy, że „minęło już tyle czasu, a ona nadal cały czas płacze”. Możemy sobie sami przypomnieć sytuacje życiowe, które były dla nas bardzo trudne, na przykład choroba, rozwód, kłopoty w rodzinie. Czego wówczas potrzebowaliśmy od otoczenia – czy pytań, czy obecności? Co nam pomagało? To też pozwoli uświadomić sobie, że takie przeżycia są silne, mogą długo trwać, ale przemijają, sytuacja się zmienia, ale potrzeba czasu, aby wrócić do równowagi emocjonalnej. O co powinien zadbać przełożony? Kiedy pracownikowi umiera ktoś bliski, osoby z HR oraz szef powinni ustalić z pracownikiem, jaką informację przekazać zespołowi. Należy też przygotować zespół na powrót do pracy pracownika pogrążonego w żałobie, porozmawiać o tym, jak wspierać osobę po stracie, jednocześnie dbając o siebie. Ważne też, by omówić proces żałoby. Pamiętajmy, że składa się on z kilku etapów, których nie da się przyspieszyć. Czasem jest tak, że martwimy się, że ktoś tak mocno przeżywa stratę albo że jeszcze nie otrząsnął się po tragedii. Wszystko ma swój czas, wiele rzeczy wpisanych jest w naturalny proces żałoby i nie powinniśmy w niego na siłę ingerować. Ze strony przełożonego ważne jest, by wsłuchać się w potrzeby pracownika i zadawać mu pytania, a nie podejmować decyzje w jego imieniu – na przykład o zmniejszeniu wymiaru czasu pracy, odsunięciu go od jakichś obowiązków, odebraniu mu projektu itd. „Ale on przecież jest w żałobie, na pewno teraz nie ma głowy do pracy” – zamiast tak mówić, znacznie lepiej jest zapytać pracownika wprost – czego oczekuje, co będzie mu pomocne, jak chciałby, żeby wyglądały najbliższe tygodnie, miesiące jego pracy. Może się okazać, że właśnie rzucenie się w wir pracy będzie tym, czego ta osoba potrzebuje. A może stwierdzi, że dalsze prowadzenie projektu jest ponad jej siły. Być może będzie chciała elastycznych godzin pracy, zmiany zakresu zadań, ograniczenia spotkań z klientami i zajęcia się pracą papierkową. Tu nie ma reguły, dlatego tak ważne, by zachować otwartość na rozmowę z pracownikiem. Jeśli pracownik postanowi, że nie chce urlopu czy zmian w zakresie godzin pracy, obowiązków itd., to szefowie powinni pamiętać, że nie oznacza to pogodzenia się ze śmiercią. Należy być uważnym, obserwować, w jakiej kondycji psychicznej i fizycznej jest taka osoba. Jeżeli dzieje się coś niepokojącego, to warto reagować, rozmawiać i oferować konkretne wsparcie. Jakie są etapy procesu żałoby? To trudne, zwłaszcza teraz, we współczesnych czasach, zrozumieć i pogodzić się z tym, że czegoś nie możemy, że nie możemy mieć na coś wpływu. Ale tak właśnie jest ze śmiercią – wobec niej jesteśmy bezradni. Pozwólmy się więc pracownikowi przeżywać żałobę. Pierwszy jej etap przypada między śmiercią a pogrzebem i polega na zaprzeczaniu, czyli niedowierzaniu, że zmarła bliska nam osoba. Później następuje faza złości, czyli obwiniania za śmierć – siebie, innych, a nawet zmarłą osobę („jak ona mogła mi to zrobić!”). Trzeci etap to etap rozpaczy – wówczas dociera do nas, że to, co się stało, jest nieodwracalne, nasze cierpienie sięga zenitu. Na tym właśnie etapie ważne jest, aby pozwolić cierpiącemu na wyrzucenie z siebie bólu, na przeżywanie rozpaczy. Ostatni etap to pogodzenie się ze stratą. Przeciętnie żałoba trwa rok, półtora. Jeśli stan rozpaczy utrzymuje się latami, nie potrafimy normalnie funkcjonować, to warto udać się do psychologa. Dużą część naszego życia spędzamy w pracy, w związku z czym, siłą rzeczy nawiązujemy relacje z pojawiającymi się tam osobami. Wspólnie spędzany czas w trakcie pracy, a także podczas rozmów w chwilach przerwy, sprzyja nawiązywaniu relacji koleżeńskich i przyjacielskich, które niejednokrotnie wychodzą poza mury zakładów pracy. Nie powinno więc dziwić, że śmierć jednego z bliskich współpracowników może być ogromnym ciosem, po którym ciężko się pozbierać. Składanie kondolencji z powodu śmierci kolegi lub koleżanki z pracy powinno być uzależnione od relacji, jaka łączyła zmarłego i osobę, której chcemy przekazać wyrazy współczucia. Innych słów użyjemy do współpracownika, a innych do najbliższego kolegi, którego więzi koleżeńskie zacieśniały się także poza miejscem pracy. Warto zatem uważnie przeczytać nasze gotowe wzory kondolencji i wybrać odpowiednie słowa wsparcia. Z ogromnym smutkiem dowiedzieliśmy się o odejściu naszej wieloletniej Koleżanki, [imię i nazwisko zmarłej]. Pani [imię zmarłej] była osobą wysoce cenioną za swoje wyjątkowe podejście do obowiązków zawodowych. Posiadała nie tylko ogromną wiedzę, ale też potrafiła doskonale ją wykorzystać w swojej pracy. Zawsze pomocna i oddana. Będzie nam bardzo brakowało Jej obecności wśród nas! Z najgłębszym smutkiem przyjęliśmy informację o tragicznej śmierci naszego Kolegi, [imię i nazwisko]. Był On wyjątkową postacią i człowiekiem bardzo oddanym pracy w naszych szeregach. Nigdy nie przypuszczaliśmy, że przyjdzie Mu oddać własne życie w obronie zdrowia i życia innych! Swoją bohaterską postawą dał przykład nam samym i kolejnym pokoleniom strażaków. Prosimy Rodzinę [imię zmarłego] o przyjęcie naszych najszczerszych kondolencji. Z przykrością dowiedzieliśmy się o odejściu naszej Koleżanki, Pani [imię i nazwisko zmarłej]. Pani [imię zmarłej] przez dziesięciolecia znakomicie wypełniała swoją misję – ucząc kolejne pokolenia dzieci i młodzieży w naszej Szkole Podstawowej. Wśród grona pedagogicznego była bardzo cenionym nauczycielem, a dla uczniów pozostawała prawdziwym przyjacielem i autorytetem. Praca, którą wykonywała, daleko wybiegała poza nałożone obowiązki – była Jej prawdziwą pasją! Składamy wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie Pani Elżbiety! Z głębokim smutkiem i niedowierzaniem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego Kolegi, Pana [imię i nazwisko zmarłego]. Był On wysoko cenionym pracownikiem naszego zakładu, a dzięki swojej wiedzy i sumienności stanowił przykład dla innych. Był człowiekiem pomocnym, serdecznym i bardzo lubianym wśród kolegów oraz kierownictwa firmy. Będzie nam Go bardzo brakowało! Prosimy Rodzinę Pana [imię zmarłego] o przyjęcie wyrazów naszego współczucia. Składamy wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie naszego nieodżałowanego Kolegi, Doktora [imię i nazwisko zmarłego]. Praca dr [imię i nazwisko zmarłego] miała fundamentalne znaczenie dla działalności naszego szpitala. Dzięki swojej ogromnej wiedzy oraz szczeremu zaangażowaniu w pracę – na przestrzeni lat uratował On zdrowie i życie wielu naszych pacjentów. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako wspaniały człowiek i wybitny specjalista! Z głębokim smutkiem i niedowierzaniem przyjęliśmy wiadomość o tragicznej śmierci naszej wieloletniej koleżanki, [imię i nazwisko zmarłej]. [imię zmarłej] była jedną z najbardziej doświadczonych pielęgniarek w naszym zespole. Z chęcią dzieliła się swoją wiedzą z młodszymi pracownikami, zawsze służąc im swoją pomocą. Dla naszych pacjentów codziennie miała uśmiech na twarzy i serce na dłoni. Wszystkim nam będzie Jej bardzo brakowało. Rodzinie [imię zmarłej] składamy nasze serdeczne kondolencje. Kochany [imię zmarłego]! Odszedłeś tak, jak żyłeś, w wirze pracy i obowiązków, dając z siebie wszystko. Twoja postawa dokładnie odzwierciedlała wartości naszej firmy, jakimi są uczciwość, zaangażowanie i motywacja do działania! Żegnamy dziś naszego wspaniałego Kolegę, [imię i nazwisko], który zginął w miejscu kochanym przez siebie najbardziej – za kierownicą swojego samochodu. Szerokiej drogi, Przyjacielu – gdziekolwiek ona teraz prowadzi! Z przykrością dowiedzieliśmy się o nagłym odejściu naszego nieodżałowanego współpracownika, [imię i nazwisko zmarłego]. Wraz z Jego śmiercią straciliśmy bardzo lubianego Kolegę i wspaniałego Szefa! Stworzył On naszą firmę od podstaw i wszystko co osiągnęliśmy – zawdzięczamy Jego doświadczeniu i intuicji. Pomimo licznych sukcesów zawodowych, [imię zmarłego] pozostał człowiekiem skromnym i otwartym na innych. Składamy głębokie wyrazy współczucia całej rodzinie. Z wielkim smutkiem dowiedzieliśmy się o odejściu [imię i nazwisko zmarłej], naszej wspaniałej Koleżanki. Przez lata pracy w naszym Schronisku dla Zwierząt, dała się Ona poznać jako osoba o ogromnej wiedzy i jeszcze większym sercu. Praca ze zwierzętami była Jej życiowym powołaniem, czego wyraz dawała każdego dnia, z oddaniem opiekując się naszymi zwierzakami. Wszyscy za Nią bardzo tęsknimy – zarówno pracownicy, jak i nasi podopieczni. Opłakując [imię i nazwisko], pragniemy również złożyć nasze kondolencje Jej Rodzinie. Pracownicy firmy „[nazwa przedsiębiorstwa]” pragną złożyć wyrazy głębokiego współczucia Bliskim śp. [imię i nazwisko zmarłego]. Odszedł człowiek o wielkim talencie, który swoją wiedzą i dobrą radą służył wszystkim będącym w potrzebie. Był osobą o ogromnej cierpliwości i ze wspaniałym poczuciem humoru. Drogi [imię i nazwisko zmarłego], dziękujemy Ci za to, że byłeś z nami i dla nas. Spoczywaj w pokoju! Skip back to main navigation IV zjazd wychowanków szkół technicznych odbył się 02-06-2012r. IV zjazd wychowanków szkół technicznych odbył się 02-06-2012r. DodatkiAktualności ZSP Nr 1 Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 im. 10 Pułku Piechoty w Łowiczu 10-11-2021 - 103. ROCZNICA ODZYSKANIA PRZEZ POLSKĘ NIEPODLEGŁOŚCI I ŚWIĘTO SZKOŁY W ZSP NR 1 10 listopada 2021 roku odbyła się powiatowo-miejska uroczystość z okazji 103. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. 11 listopada 1918 roku spełnił się sen pokoleń Polaków - Państwo Polskie narodziło się na nowo. Po rozbiorach i 123 latach niewoli, rusyfikacji i germanizacji, po wielkich powstaniach, wolna Polska powróciła na mapę świata. Dzięki tym, którzy pozostali nieugięci, nasz naród wyszedł zwycięsko z dziejowej próby. Odzyskanie niepodległości dokonało się poprzez walkę pełną poświęcenia i bohaterstwa nie tylko na polach bitew, ale i w codziennym trwaniu - więcej... Tekst: Iwona Więsek|Iwona Więsek Zdjęcia: Piotr Szczepański 25-10-2021 - Uczeń ZSP nr 1 został Stypendystą Prezydenta Miasta Skierniewice 20 października 2021 r. w budynku Samorządowej Szkoły Muzycznej odbyła się uroczystość przekazania specjalnych nagród prezydenta Miasta Skierniewice. Uczniowie, będący mieszkańcami Skierniewic musieli m. in. uzyskać wysoką średnią ocen z przedmiotów obowiązkowych i wzorową, bądź bardzo dobrą ocenę z zachowania. W tym gronie znalazł się uczeń ZSP nr 1 Patryk Skręta. Uczeń otrzymał list gratulacyjny, nagrodę pieniężną i pamiątkowe pióro. Patryk Skręta jest uczniem klasy trzeciej technikum informatycznego. Osiągnął imponującą średnią ocen w poprzednim roku szkolnym - 5,38 i wzorowe zachowanie. Patryk - więcej... Tekst: Małgorzata Ogonowska|Małgorzata Ogonowska Zdjęcia: Imię i nazwisko autora zdjęć 24-11-2021 - Projekt AnnualFoodAgenda W dniach 9 i 10 listopada uczniowie klas III ZSP nr 1 uczestniczyli w przygotowanych we współpracy z Maspex warsztatach on-line w ramach projektu AnnualFoodAgenda. Firma ZPOW Agros Nova Sp. z z siedzibą w Łowiczu zorganizowała warsztaty edukacyjne dotyczące zdrowego odżywiania. Podczas warsztatów młodzież dowiedziała się o „zrównoważonej żywności” oraz o znaczeniu i wpływie niektórych produktów na zdrowie. Uczestnicy mogli zobaczyć związek między odżywianiem a zrównoważonym rozwojem i dowiedzieć się o najważniejszych produktach spożywczych wchodzących w skład naszej diety oraz - więcej... Tekst: Katarzyna Sawicka|Administrator Zdjęcia: 29-10-2021 - Uczniowie ZSP nr 1 sprzątali groby na cmentarzu prawosławnym w Łowiczu 23 października 2021 uczniowie naszej szkoły wzięli udział w sprzątaniu cmentarza prawosławnego przy ul. Listopadowej w Łowiczu. Cmentarz został założony w 1820 r. i jest najstarszym cmentarzem na terenie Łowicza. Ostatni pochówek miał miejsce w 2000 r. Dziś na cmentarzu prawosławnym w Łowiczu odnaleźć można zaledwie kilkadziesiąt widocznych miejsc pochówku. Większość z nich uległa zniszczeniu. Uczniowie posprzątali nieliczne, ocalałe groby, tym samym przyczynili się do upamiętnienia tego miejsca w przededniu zbliżającego się Dnia Wszystkich Świętych. Warto odwiedzić to miejsce, dopóki jeszcze - więcej... Tekst: Joanna Haczykowska|Małgorzata Ogonowska Zdjęcia: Joanna Haczykowska 20-11-2021 - Uczniowie ZSP nr 1 "Dla Niepodległej" 11 listopada uczniowie naszej szkoły wraz z nauczycielką historii Katarzyną Sawicką przyłączyli się do niesienia 50-metrowej flagi „Dla Niepodległej”. Młodzież uczestniczyła w procesji ku czci patronki Łowicza i Diecezji Łowickiej - Św. Wiktorii. Orszak przeszedł ulicami Łowicza z kościoła św. Ducha do Kolegiaty. Na Starym Rynku po modlitwie za Ojczyznę, miasto i diecezję, ksiądz biskup Andrzej F. Dziuba relikwiarzem św. Wiktorii udzielił zebranym błogosławieństwa. Następnie odegrany został hymn państwowy podczas którego Członkowie Stowarzyszenia Historycznego im. 10 Pułku Piechoty podnieśli flagę na maszt. - więcej... Tekst: Katarzyna Sawicka|Małgorzata Ogonowska Zdjęcia: A. Wiesiołek GościmyOdwiedza nas 4 gości oraz 0 użytkowników. Szczegóły Opublikowano: środa, 22, maj 2019 11:21 Super User Koleżanki i Koledzy Z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci naszego kolegi Witolda Zdunka, absolwenta Technikum Elektrycznego z roku 1964, aktywnego członka naszego Stowarzyszenia. Pogrzeb odbędzie się w poniedziałek, 27 maja o godz. na Cmentarzu Północnym w Warszawie przy ul. Kazimierza Wóycickiego 14 (obok kościoła), sala A. Zarząd Stowarzyszenia Wychowanków Szkół Technicznych w Łowiczu Oto najważniejsze z tych okazji: Zawiadomienie o zaręczynach Chcieliśmy się podzielić z Tobą/Wami naszą radością – otóż wczoraj w obecności obojga naszych rodziców zaręczyliśmy się. Ślub i przyjecie weselne planujemy na czerwiec przyszłego roku. Pozdrawiamy Anna i Romek. Zawiadomienie o ślubie W sobotę 27 czerwca 2009 roku o godzinie w kościele pod wezwaniem Świętego Piotra Apostoła odbędzie w Krakowie odbędzie się ślub Anny Kowalskiej z Romualdem Nowakowskim, na który serdecznie zapraszają Rodzice i Narzeczeni. Zawiadomienie o narodzinach dziecka W piątek o godzinie w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Radomiu przyszedł na świat nasz syn Dominik. Mama i syn czują się dobrze. Rodzice Zawiadomienie o śmierci Z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci naszej córki Agaty Nowak, która zmarła w sobotę w Szpitalu Wolskim. Pogrzeb w poniedziałek w kościele Świętej Anny w Warszawie o godzinie Rodzice Treningi dla członków klubu –strzelnica ul. Konopnickiej 13 odbywają się w środy i czwartki w godz. 10-17 po wcześniejszej rezerwacji terminu. W tym czasie jest także czynne biuro klubu. W dni nie objęte planem zawodów lub treningów strzelnica może być udostępniona odpłatnie. Zapotrzebowanie na strzelnicę przyjmuje kierownik strzelnicy Andrzej Lemański– Tel. 46-855 25 48 tel. kom. 601-988-165.

zawiadomienie o śmierci kolegi