Roman Budzisz. 264 1. Napisano 3 Listopada 2020 w Marża do paragonu w nowym JPK. Chyba powinno to wyglądać tak: Faktura VAT marża. zafiskalizowana jako paragon w stawce zera technicznego. wpisujemy do ewidencji sprzedaży marża fakturę z zaznaczeniem VAT i z oznaczeniem FP - zgodnie z reguła, że zafiskalizowane faktury jako paragony Sprzedaż środków trwałych w procedurze marży. Przepisy ustawy o VAT przy sprzedaży towarów używanych przewidują specjalne zasady opodatkowania. W wybranych przypadkach podatnik może bowiem postanowić o tym, że opodatkowana będzie nie cała wartość transakcji, a uzyskana na nie marża. Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w W przypadku sprowadzenia pojazdu z zagranicy zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnik jest zobowiązany do zapłacenia z tego tytułu podatku akcyzowego. „1. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 Sprzedaż samochodu osobowego kupionego na fakturę VAT marża. Witam,w 2014 roku kupiłem auto osobowe używane na fakturę VAT marżę, więc nieskorzystałem z odliczenia VAT-u. Auto jest wciągnięte do środków trwałych firmy. Odliczałem część VAT-u z paliwa i kosztów amortyzacji. W tym roku chciałbym sprzedać auto. Ujęcie sprzedaży na kasie a system VAT marża. Zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy o VAT podatnicy prowadzący sprzedaż przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży. Jedna sprzedaż nie może bowiem być dokumentowana dwoma fakturami (fakturą uproszczoną – paragonem z NIP, oraz fakturą standardową)." Oznacza to, że w przypadku paragonu spełniającego definicję faktury uproszczonej nie należy wystawiać faktury do paragonu, gdyż paragon taki uprawnia nabywcę do odliczenia podatku VAT naliczonego. . Zaświadczenie VAT-25 jest jednym z obligatoryjnych dokumentów, jakie należy przedłożyć w celu dokonania pierwszej rejestracji na terytorium kraju pojazdu sprowadzonego z innego państwa członkowskiego (art. 72 ust. 1 pkt 8 ustawy – Prawo o ruchu drogowym). Nie jest ono wystawiane, jeżeli pojazd sprowadzany jest z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej. W takim przypadku brak jest obowiązku przedstawiania tego dokumentu organowi rejestrującemu pojazd w kraju, co wynika wprost z art. 72 ust. 1 pkt 8 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Przepis ten stanowi, że zaświadczenie to dotyczy jedynie pojazdów sprowadzanych z państw członkowskich Unii Europejskiej. W razie zatem wystąpienia z wnioskiem VAT-24 dotyczącym pojazdu spoza Unii Europejskiej, należy liczyć się z odmową wydania zaświadczenia VAT-25 przez organ podatkowy. Ponadto, organ rejestrujący nie jest w takim przypadku uprawniony do żądania przedłożenia takiego zaświadczenia. Auto-handel i pośrednicy Organowi rejestrującemu nie zawsze trzeba przedkładać zaświadczenie VAT-25. Przepisy przewidują wyjątek w przypadku, gdy pojazd sprowadzony z zagranicy przez osobę trudniącą się zawodowo odsprzedażą samochodów zostaje sprzedany na terytorium kraju przed dokonaniem pierwszej rejestracji. W takiej sytuacji zamiast zaświadczenia VAT-25 można przedłożyć: - fakturę VAT z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług, potwierdzającą dokonanie dostawy - zamiast zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie VAT, - fakturę VAT dokumentującą czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, potwierdzającą dokonanie dostawy – zamiast zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku. Posiadanie faktur VAT niespełniających tych warunków (np. brak wyszczególnienia kwoty podatku), skutkuje koniecznością uzyskania zaświadczenia VAT-25. Istotne jest zatem, aby nabywając pojazd we wskazanych sytuacjach zwrócić uwagę na treść wystawianej przez sprzedawcę faktury (interpretacja Izby Skarbowej w Gdańsku z 22 sierpnia 2005 r., PI/005-1136/04/CIP/09). Pośrednik nabywający pojazd dla innej osoby nie ma obowiązku uzyskiwania zaświadczenia VAT-25 oraz ewentualnego rozliczania VAT. Wynika to z tego, że obowiązki te ciążą na faktycznym nabywcy tego pojazdu, który zamierza zarejestrować pojazd w kraju, a jeśli nie podlega on rejestracji – zamierza go używać na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ustawy o VAT). Przykładowo, przy sprowadzaniu samochodów z zagranicy na zamówienie konkretnego klienta, który finansuje zakup samochodu, obowiązek uzyskania zaświadczenia VAT-25 ciąży na faktycznym nabywcy środka transportu (Pismo Urzędu Skarbowego w Namysłowie z 11 czerwca 2007 r., PP/443-6/07). Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Które transakcje są obciążone Podatkowi od towarów i usług podlega, co do zasady, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w tym nowych i używanych środków transportu. Obciążony tym podatkiem może zostać także zakup samochodu z zagranicy i to nawet jeśli strony tej transakcji nie są podatnikami VAT. Jest tak w przypadku zakupu nowych środków transportu. Z drugiej jednak strony, nabycie używanego środka transportu w warunkach odpowiadających wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów może podlegać zwolnieniu od podatku. Kluczowe dla określenia przypadków nabycia pojazdów podlegających, bądź zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest wyjaśnienie pojęć wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT) oraz nowego środka transportu. Obrót wewnątrzwspólnotowy Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Nabywcą towaru musi przy tym być: - podatnik w rozumieniu polskiej ustawy o VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, - osoba prawna niebędąca podatnikiem. Ustawodawca przewidział jednocześnie kilka sytuacji, w których nabycie używanych środków transportu nie będzie WNT dla podatników VAT. Wymieniono je w art. 10 ust. 1 ustawy VAT. Szczególną uwagę należy zwrócić na przypadki nabycia – jeżeli całkowita wartość WNT na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł, a także całkowita wartość WNT na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł – dokonywanego przez: - podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, - podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT (zwolnienie kwotowe dla małych podatników), - osoby prawne, które nie są podatnikami. Kolejnym, ważnym przypadkiem jest zwolnienie nabycia używanych środków transportu przez podatnika VAT, jeśli łącznie spełnione są następujące warunki: - nabycie spełnia omówione powyżej warunki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, - transakcja opodatkowana jest w kraju, w którym dokonywany jest zakup, - opodatkowaniu podlega marża (art. 120 ust. 4 ustawy o VAT), - nabywca ma dokument jednoznacznie potwierdzający nabycie towaru na tych warunkach (np. fakturę VAT-marża albo jej odpowiednik, wystawiany przez sprzedawcę z innego państwa członkowskiego). Przykładem takiej sytuacji jest nabycie używanego pojazdu w innym państwie członkowskim UE od przedsiębiorcy, który nabył go uprzednio od osoby fizycznej (np. w ramach działalności auto-komisu) oraz sprzedaje go obywatelowi Polski wystawiając fakturę VAT (zgodnie z przepisami wewnętrznymi państwa jego siedziby), którą opodatkowuje swoją marżę. Na marginesie należy dodać, że w sytuacji, gdy dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a na polskim podatniku VAT (nabywcy) ciąży obowiązek podatkowy, to podatnik może (ale nie musi) wystawić fakturę VAT wewnętrzną (zob. art. 106 ust. 7 ustawy o VAT). Także statki morskie i powietrzne Nowymi środkami transportu są pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6 000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż sześć miesięcy. Ustawa o VAT określa również kryteria, których spełnienie pozwala uznać za nowy środek transportu jednostki pływające o długości większej niż 7,5 metra, a także statki powietrzne o maksymalnej masie startowej większej niż 1 550 kilogramów (art. 2 pkt 10 lit. b i c ustawy o VAT). Pojazdy niespełniające wymienionych kryteriów technicznych (przeznaczenie, pojemność, itp.) nie mogą być uznane za środki transportu, zaś pojazdy niespełniające kryterium nowości (przebieg, moment nabycia) dodatkowo nie mogą być uznane za pojazdy nowe. Omawiane przepisy dotyczące nowych środków transportu nie znajdą zastosowania zarówno, gdy zostanie wykazane, że dany pojazd nie jest środkiem transportu (np. naczepa, przyczepa, koparka kołowa, która jest maszyną budowlaną nie zaś środkiem transportu), jak również gdy będzie nim, lecz nie będzie spełniał kryterium nowości. Za środek transportu uznaje się wszystkie maszyny i urządzenia, pozwalające na przemieszczanie ludzi i dóbr materialnych z jednego miejsca w drugie. Jak wynika z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pojęcie środków transportu musi być rozumiane szeroko. Środkiem transportu będzie każdy przedmiot, który służy do przemieszczania towarów lub osób, niezależnie od tego, jakim celom służy transport. Środek transportu nie musi mieć własnego napędu, o ile tylko służyć może przemieszczaniu towarów lub osób, np. przyczepa (Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard komentarz, LEX 2010, Komentarz do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Niestety, brak ustawowej definicji środków transportu (ustawa definiuje jedynie nowe środki transportu) skutkuje niejednolitością orzecznictwa organów podatkowych. Przykładowo za inny środek transportu uznany został dźwig samochodowy. Organ podatkowy uznał bowiem, że pojazd taki służy do przemieszczania towarów z jednego miejsca na drugie, oraz spełnia przesłankę w odniesieniu do pojemności skokowej silnika (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 21 lipca 2011 r., IPTPP2/443-73/11-4/PM). Innym razem organ podatkowy uznał, że zakup maszyny budowlanej (koparki), która nie jest kwalifikowana, jako środek transportu, zwalnia nabywcę z obowiązku przedłożenia przy rejestracji tego pojazdu zaświadczenia VAT-25 (zob. interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 czerwca 2011 r., ILPP4/443-314/11-2/ISN). Definicja nowego środka transportu jest niezwykle istotna z punktu widzenia opodatkowania VAT, bowiem obciążone nim jest nabycie takich pojazdów nawet, jeśli zarówno sprzedawca, jak i kupujący nie są podatnikami VAT (art. 9 ust. 3 ustawy o VAT). Warunki opodatkowania nabycia środków transportu przedstawiono w tabeli >patrz tabela 1. Liczne obowiązki do spełnienia Na podatnikach oraz osobach niebędących podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT, w przypadkach transakcji nabycia środków transportu, które zostały objęte podatkiem od towarów i usług (np. nabycie nowych środków transportu), ciążą następujące obowiązki: - obliczenia i wpłacenia podatku, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego, w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (art. 103 ust. 3 i 4 w zw. z art. 99 ust. 10 ustawy o VAT), - złożenia w tym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu na urzędowym formularzu VAT-23 (art. 103 ust. 7 ustawy o VAT). Do informacji VAT-23 należy załączyć kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika, a w przypadku niewystawienia faktury – kopię innego dokumentu stwierdzającego ten fakt (np. umowy sprzedaży), a także dowód uiszczenia podatku, - złożenia deklaracji podatkowej – w przypadku podatników VAT transakcja ujmowana jest we właściwej dla nich deklaracji (np. VAT-7, VAT-7K), w przypadku zaś osób niebędących podatnikami, które nie rozliczają podatku z tytułu WNT, w deklaracji VAT-10. Podatnicy VAT składają deklaracje podatkowe w przewidzianych dla nich terminach (nie składają odrębnej deklaracji dotyczącej tylko wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów). Deklarację VAT-10 należy natomiast złożyć w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Nowy czy używany Data powstania obowiązku podatkowego uzależniona jest od tego, czy przedmiotem sprzedaży jest nowy, czy też używany środek transportu. W przypadku nowego środka transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania pojazdu nabywcy, przy czym nie później niż w dniu wystawienia faktury VAT przez dostawcę. Z kolei w przypadku używanych środków transportu obowiązek ten powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wystawienia faktury dokumentującej transakcję, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy pojazdu. Dwa przypadki Procedura wydania zaświadczenia przedstawia się inaczej dla przypadków, w których dana transakcja podlega opodatkowaniu VAT (art. 103 ust. 3 i 4 ustawy o VAT), a inaczej w tych, gdzie nie występuje obowiązek uiszczenia tego podatku. W pierwszej sytuacji podatnik składa informację VAT-23 i na jej podstawie wydawane jest przez naczelnika urzędu skarbowego, z urzędu, zaświadczenie VAT-25 potwierdzające uiszczenie przez podatnika podatku od towarów i usług. Drugi przypadek wymaga złożenia przez osobę zainteresowaną odrębnego wniosku na urzędowym formularzu VAT-24. Wraz z wnioskiem należy złożyć umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (np. dokumentujące zaistnienie sytuacji, gdy transakcja nie jest opodatkowana, a także takie jak: dowód rejestracyjny, karta pojazdu, a w przypadku przywozu samochodu przez pośrednika –także rachunek, bądź umowa z tytułu pośrednictwa w przywozie tego samochodu). Dokumenty te zwracane są przez urząd przy wydawaniu zaświadczenia. Przykład Marcin Wiśniewski kupił w Niemczech używany pojazd od osoby fizycznej, która nie jest podatnikiem VAT. Zanim pan Marcin wystąpi w Polsce o zarejestrowanie samochodu, musi złożyć wniosek na formularzu VAT-24. Termin jest krótki Z uwagi na brak w ustawie o VAT przepisów szczególnych dotyczących terminów wydawania zaświadczeń, do procedury wydawania zaświadczeń VAT-25 zastosowanie znajdują przepisy Działu VIII ordynacji podatkowej. Zgodnie z nimi, wydanie zaświadczenia powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni. Odmowa wydania zaświadczenia lub zaświadczenia o treści żądanej przez wnioskodawcę następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie do właściwej miejscowo izby skarbowej (art. 306a § 5, art. 306c ordynacji podatkowej). Wyłącznie dla osób zainteresowanych Należy zwrócić uwagę, że wnioskodawcą może być wyłącznie osoba zainteresowana, a zatem posiadająca jakikolwiek interes w otrzymaniu tego zaświadczenia (z uwagi na to, że ustawodawca nie odwołuje się do konkretnego interesu, trzeba przyjąć, że może nim być zarówno interes prawny, jak i faktyczny). Wskazuje się przy tym, że interes taki ma przede wszystkim nabywca pojazdu (zaświadczenie jest niezbędne do rejestracji pojazdu w Polsce). Nie każdy zatem podmiot może skutecznie domagać się wydania mu zaświadczenia VAT-25. Przykładowo interesu takiego nie ma osoba dysponująca fakturą VAT z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług, potwierdzającą dostawę przez osobę zawodowo trudniącą się odsprzedażą pojazdów, dokonaną przed pierwszą rejestracją pojazdu w kraju. Faktura taka może być bowiem przedłożona organowi rejestrującemu zakup samochodów zamiast takiego zaświadczenia. Interesu takiego nie będzie miał również cudzoziemiec będący sprzedawcą pojazdu, który przyjechał tym pojazdem do Polski w celu dokonania sprzedaży na terytorium kraju. Kiedy opłata skarbowa Zaświadczenie VAT-25, bądź jedną z faktur VAT wymienionych w art. 72 ust. 1a ustawy - Prawo o ruchu drogowym, należy przedłożyć wraz z innymi dokumentami dołączonymi do wniosku o dokonanie pierwszej rejestracji środka transportu w kraju. Trzeba również zwrócić uwagę, że wniosek o wydanie zaświadczenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 160 zł (część punkt 11 załącznika do ustawy z 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej). Wynika to z tego, że przedmiotem opłaty skarbowej jest wydanie zaświadczenia na wniosek (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy). Opłacie takiej nie podlega natomiast wydanie zaświadczenia VAT-25 na skutek złożenia przez podatnika informacji VAT-23. Nie stanowi ona bowiem wniosku o wydanie tegoż zaświadczenia, które to wydawane jest przez naczelnika urzędu skarbowego z urzędu. Na marginesie należy wskazać, że przez kilka lat toczył się spór o zasadność pobierania opłaty skarbowej od wniosku VAT-24. Mianowicie, podatnicy po uiszczeniu tej opłaty występowali o stwierdzenie nadpłaty w opłacie skarbowej, podnosząc w szczególności zarzut, że obłożenie tych wniosków opłatą narusza art. 90 TWE (obecnie art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu UE), który stanowi, że „żadne państwo członkowskie nie nakłada bezpośrednio lub pośrednio na produkty innych państw członkowskich podatków wewnętrznych jakiegokolwiek rodzaju wyższych od tych, które nakłada bezpośrednio lub pośrednio na podobne produkty krajowe". Ostatecznie Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił zarzutu naruszenia tych przepisów. Podkreślił przy tym, że opłata skarbowa jest ponoszona z racji dokonania konkretnej czynności administracyjnej (wykonania świadczenia na rzecz występującego o wydanie zaświadczenia). Jej wysokość nie jest związana z wartością towaru i nie oddziałuje na ostateczną cenę towaru tak, aby można było postawić skuteczny zarzut dyskryminacji danego produktu (eliminowania konkurencji z produktami rodzimymi). Od obciążeń typu podatkowego w rozumieniu art. 110 Traktatu trzeba bowiem odróżnić obciążenia stanowiące pochodną wykonywania rozmaitych zadań w dziedzinie reglamentacji administracyjnej, wymagających ponoszenia ich kosztów przez podmioty zainteresowane, w tym osoby występujące o wydanie określonego zaświadczenia (zob. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 18 kwietnia 2012 r., II FSK 1968/10 oraz z 14 czerwca 2012 r., II FSK 2498/10 i II FSK 2641/10). Podsumowanie obowiązków związanych z wydaniem zaświadczenia VAT-25 przedstawia tabela. Skutki stwierdzenia błędu Odrębnie należy omówić kwestię wydania zaświadczenia VAT-25, w którym stwierdzono nieprawdę. Jak wynika bowiem z treści art. 72 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, rejestracja pojazdu jest uzależniona od przedłożenia organowi łącznie dokumentów wskazanych w tym artykule ustawy. Jeśli więc zaświadczenie VAT-25 potwierdzałoby nieprawdę, to wówczas oznacza to, że w sprawie rejestracji samochodu dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe, a zatem wystąpiła okoliczność, o której jest mowa w art. 145 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem skoro jeden z dokumentów stwierdzał nieprawdę, to wystąpiła przesłanka pozwalająca na wznowienie postępowania, uchylenie decyzji o rejestracji i wydania decyzji o odmowie zarejestrowania tego samochodu (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 2 października 2006 r., II SA/Bd 603/2006). Oczywiście jest tak, jeśli do tego czasu wnioskodawca nie uzyskałby prawidłowego zaświadczenia VAT-25. Zakup pojazdu samochodowego do firmy wiąże się z właściwym udokumentowaniem przedmiotu zakupu. W ewidencjach, które prowadzi przedsiębiorca, mogą się znaleźć jedynie takie dokumenty, które są zgodne z obowiązującymi przepisami. Ustawy bądź rozporządzenia w sposób szczegółowy omawiają wymagania, jakie powinny spełniać. Kiedy wystawia się fakturę VAT marża za samochód i jak ją rozliczyć? Faktura VAT marża za samochód – omówione zagadnienia: 1. Pojazd samochodowy w działalności 2. Faktura VAT marża za samochód 3. Ujmowanie faktury VAT marża za samochód u nabywcy Pojazd samochodowy w działalności Pod pojęciem “pojazdu samochodowego” kryje się nie tylko samochód, ale również pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Tym samym do kategorii pojazdów samochodowych można zaliczyć: samochody, motocykle, quady, skutery w zależności od posiadanych cech. Pojazdy ciężarowe w świetle przepisów podatkowych to samochody o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t. W definicję samochodu ciężarowego według ustawy o VAT wpisują się także: pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą: klasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, lub z otwartą częścią do przewozu ładunków; pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu, pod warunkiem przejścia dodatkowego badania technicznego i uzyskania zaświadczenia VAT-1 lub VAT-2 , które stanowią podstawę do wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Faktura VAT marża za samochód Sprzedaż towarów używanych, w tym pojazdów samochodowych może być objęta procedurą VAT marża. Na tak wystawionej fakturze przez dostawcę nie znajdziemy kwoty podatku VAT, wpisana cena sprzedaży jest kwotą brutto. Sprzedawca jest zobowiązany do naliczenia i zapłaty podatku VAT należnego do urzędu skarbowego. W przypadku procedury VAT marża podstawą jest marża naliczana przez sprzedawcę, którą oblicza się odejmując od kwoty sprzedaży kwotę nabycia. Kwota wynikowa jest marżą brutto, od której sprzedawca musi obliczyć podatek VAT. Ujmowanie faktury VAT marża za samochód u nabywcy Wystawca jest zobowiązany wystawiając fakturę VAT marża prawidłowo ją oznaczyć, w przypadku pojazdu samochodowego będzie to: „procedura marży – towary używane”. Nabywca na fakturze VAT marża nie widzi kwoty podatku VAT tylko kwotę marży brutto, nie ma więc prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony. W takim przypadku nabycie pojazdu samochodowego dokumentowane fakturą VAT marża będzie tak samo księgowane w podatku dochodowym (VAT nie występuje) zarówno przez podatnika VAT czynnego jak również korzystającego ze zwolnienia przedmiotowego lub podmiotowego w VAT. Kwota faktury VAT marża będzie stanowiła wartość początkową środka trwałego i od tej wartości będą dokonywane odpisy amortyzacyjne. Do PKPiR w koszty uzyskania przychodów będą księgowane cyklicznie dokonywane odpisy amortyzacyjne lub odpis jednorazowy, gdy wartość pojazdu samochodowego nie przekracza zł. W przypadku samochodu ciężarowego możliwe jest dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w ramach pomocy de minimis do kwoty euro/ PLN. Z jednorazowego odpisu mogą skorzystać jedynie przedsiębiorcy, którzy są tzw. małym podatnikiem w podatku dochodowym. Podsumowanie W przypadku faktury VAT marża kwota rozliczenia zakupu pojazdu samochodowego do 3,5 t i samochodów ciężarowych będzie taka sama. Pojazdy o parametrach samochodów ciężarowych mają przywilej skorzystania z jednorazowej amortyzacji do euro, co nie ma zastosowania do samochodów osobowych. W pozostałym zakresie rozliczenia są takie same dla obu typów pojazdów samochodowych. ▲ wróć na początek Zakup składnika majątku na jaki dokument? – przeczytaj. UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Jak rozliczyć fakturę z GoDaddy? GoDaddy to amerykańska firma, której usługi i produkty nabywają czasem polscy przedsiębiorcy. Jak rozliczyć fakturę z GoDaddy International z kwotami wyrażonymi w walucie obcej? Jesteś podatnikiem zwolnionym z VAT – Ciebie również dotyczy rozliczenie podatku! Czytaj dalej - Jakie obowiązki w VAT wynikające z zakupu używanego samochodu w UE ma podatnik zwolniony z VAT? – pyta czytelnik. Ustawa o VAT nie zawiera definicji samochodu używanego, ale wyjaśnia, czym są nowe środki transportu. Na tej podstawie samochód używany można określić jako pojazd, którego stan licznika wskazuje, że przejechał ponad 6000 km lub od momentu dopuszczenia go do użytku upłynęło więcej niż sześć miesięcy >patrz ramka. Ważna rejestracja Moment dopuszczenia do użytku to dzień, w którym pojazd: - został pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego*, lub - po raz pierwszy podlegał obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego*, – w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. * W przypadkach, gdy nie jest możliwe ustalenie wskazanych dat, za moment dopuszczenia do użytku uznaje się dzień, w którym został wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub po raz pierwszy został użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta. - Aby uznać samochód za używany, wystarczy przekroczenie jednego z wymienionych w ramce parametrów. Zatem jeżeli samochód przed zakupem przejechał więcej niż 6000 km, to nawet jeżeli od daty dopuszczenia go do użytku upłynęło mniej niż sześć miesięcy, można go zdefiniować jako samochód używany. Ważne, kto sprzedawał W przypadku zakupu samochodów używanych z UE dla celów poprawnego rozliczenia podatkowego istotne jest, od kogo pojazd został zakupiony oraz jaka była wartość zakupu >patrz tabela. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Kupując samochód używany z kraju UE od osoby prywatnej dla celów firmowych, przedsiębiorca, będący podatnikiem VAT korzystającym ze zwolnienia, rozlicza zakup na podstawie umowy sprzedaży. Wartość zakupu określona na umowie będzie podstawą określenia wartości początkowej środka trwałego i tym samym podstawą do naliczania amortyzacji. Nie zawsze można ująć w kosztach całość odpisu Nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro, przeliczonej na złote według kursu średniego NBP z dnia przekazania samochodu do używania. W przypadku zakupu w walucie obcej dla celów określenia wartości początkowej stosuje się średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zakupu. Procedura marży Kupując używany pojazd w UE, przedsiębiorca może otrzymać fakturę VAT marża. Ta szczególna procedura rozliczania podatku jest możliwa do zastosowania nie tylko w transakcjach krajowych, ale i zagranicznych. Jak rozpoznać, że otrzymana faktura jest fakturą VAT marża? Na takich dokumentach zamieszczona jest adnotacja w postaci odwołania do przepisów wskazujących na zastosowanie przy sprzedaży procedury VAT marża. Rozliczenie zakupu samochodu używanego w kraju Wspólnoty w procedurze VAT marża u podatnika korzystającego ze zwolnienia z VAT następuje na takich samych zasadach jak rozliczenie tego rodzaju zakupu od osoby prywatnej na podstawie umowy sprzedaży. Uwaga! W przypadku zakupu używanego samochodu z UE na fakturę VAT marża, bez względu na status podatkowy sprzedawcy i wartość transakcji, nie wystąpi WNT. Gdy przedsiębiorca korzystający ze zwolnienia z VAT w kraju zamierza kupić za granicą samochód na fakturę od czynnego podatnika VAT, to musi kontrolować limit 50 000 zł. Dlaczego 50 000 zł? Ta bowiem kwota wyznacza obowiązek rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Z art. 10 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje w przypadku, gdy: (...) 2) dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 (czyli o charakterze dyplomatycznym i konsularnym) nabywanych przez: a) rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej, b) podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, c) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, d) osoby prawne, które nie są podatnikami – jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł. Co wlicza się do limitu 50 000 zł? Trzeba w nim uwzględnić każdą transakcję, która gdyby nie zwolnienie z VAT, byłaby traktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Byłby to zakup od kontrahenta zagranicznego będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej: - towarów handlowych (przeznaczonych do dalszej odsprzedaży); - materiałów podstawowych (przeznaczonych na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą); - wyposażenia firmy; - środków trwałych. Uwaga na limit Jeżeli nawet podatnik VAT korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie przeprowadzał ww. transakcji, ale wartość zakupionego w UE samochodu przekracza kwotę 50 000 zł, to jest on zobowiązany rozliczyć zakup auta jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W tym celu musi: - zarejestrować się w VAT na druku VAT-R (zwracając szczególną uwagę na część wniosku), - w terminie 14 dni od dnia zakupu odprowadzić VAT do urzędu skarbowego (podatnicy korzystający ze zwolnienia z VAT nie mają prawa do odliczenia VAT naliczonego, w związku z czym zobowiązani są odprowadzić VAT należny na rachunek urzędu), - złożyć VAT-23 w urzędzie skarbowym, informując o zakupie samochodu w ramach transakcji WNT (konieczne jest dołączenie kopii faktury oraz potwierdzenia zapłaty podatku), - złożyć deklarację VAT-8 do 25. dnia miesiąca następującego po zakupie oraz - złożyć informację VAT-UE (również w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po zakupie, gdy składana jest w wersji elektronicznej; w formie papierowej składa się ją do 15. dnia następnego miesiąca). Jeśli wartość nabytego za granicą używanego samochodu nie przekracza 50 000 zł, przedsiębiorca musi skontrolować pozostałe transakcje, jakie przeprowadzał z podmiotami zagranicznymi z krajów UE, aby ustalić, czy po zsumowaniu ich wartości nie zostanie przekroczony limit, o którym mowa w ustawie o VAT. Jeżeli limit zostanie przekroczony, konieczne będzie wykazanie i opodatkowanie zakupu auta jako WNT. Uwaga! Od początku 2015 roku nie ma obowiązku składania druków VAT-24. Urząd skarbowy nie wydaje już zaświadczeń VAT-25. Autorka jest specjalistą ds. prawa podatkowego w Zakup używanego samochodu z Unii Europejskiej może skutkować obowiązkiem wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru, ale nie musi. To czy nabycie będzie skutkowało koniecznością wykazania WNT, czy nie, ma istotne przełożenie na zasady opodatkowania późniejszej sprzedaży samochodu. Wybór formy opodatkowania nie zależy jednak od dealera, a od rodzaju kontrahenta, od którego zamierza on nabyć pojazd lub tego, jaką procedurę ten kontrahent podatkowy zagranicznego kontrahenta z innego państwa członkowskiego, od którego dealer pozyskuje pojazd używany, ma przełożenie na to, na jakich zasadach będzie mógł on potem sprzedać go finalnemu klientowi. Będą od tego zależały również potencjalne dodatkowe obowiązki podatkowe, które będą spoczywać na dealerze, np. w sytuacji przedłużającego się poszukiwania nabywcy używanego auta. W dalszej części tekstu opisuję dwa warianty, z którymi spotykają się dealerzy, sprowadzający samochody z Unii Europejskiej: nabycie niebędące WNT, które następnie pozwala dealerowi sprzedać samochód w procedurze VAT marża, oraz „typowe” wewnątrzwspólnotowe nabycie nabycie z zagranicy nie stanowi WNT?Pierwszy z opisywanych wariantów dotyczy zakupu samochodu używanego z zagranicy, który nie skutkuje po stronie dealera obowiązkiem wykazania WNT i uprawnia go następnie do sprzedaży samochodu w Polsce z zastosowaniem procedury VAT marża. To, od jakich podmiotów zagranicznych można kupić używane auto i nie wykazywać z tego tytułu WNT, a następnie sprzedać pojazd w Polsce z zastosowaniem tej procedury, określa art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Abstrahując od literalnego brzmienia przepisów, w praktyce są to: zagraniczne komisy lub platformy sprzedażowe działające na zasadzie komisu, osoby fizyczne z zagranicy, nieprowadzące działalności gospodarczej,przedsiębiorcy, którzy nie osiągnęli obrotów, które powodowałyby konieczność opodatkowaniem VAT-em (zwolnienie podmiotowe), podmioty niebędące płatnikami VAT-u, korzystające ze zwolnienia przedmiotowego, np. lekarze prowadzący działalność powyższych podmiotów dokona sprzedaży samochodu z zastosowaniem zwolnienia od VAT, ale będzie to inne zwolnienie niż to, które ma zastosowanie do dostawy wewnątrzwspólnotowej. Część z nich w ogóle nie wystawi faktury, gdyż nie działają oni w ogóle jako podatnicy VAT. Natomiast zagraniczne komisy bądź platformy mogą dokonać sprzedaż w procedurze VAT marża, jeśli same pozyskały ten samochód np. od podmiotu niebędącego dostawca, który jest uprawniony do sprzedaży samochodu w procedurze VAT marża, powinien wystawić fakturę, która będzie oznaczona sformułowaniem „VAT margin”. Jedno ważne zastrzeżenie: nie należy naciskać wystawcy faktury, by oznaczył ją powyższym sformułowaniem, jeżeli w rzeczywistości nie ma prawa, by sprzedać auto w takiej procedurze. Późniejsze działanie naszych organów podatkowych w tego typu sytuacjach zmierza do tego, by ustalić, czy dostawa dokonywana przez zagraniczny podmiot faktycznie była opodatkowana w procedurze marży czy dostawca naniósł oznaczenie sugerujące tę procedurę jedynie na żądanie czy wniosek polskiego to takie istotne? Jeżeli dostawa z zagranicy jest realizowana przez podmiot, który ma prawo sprzedać samochód w procedurze VAT marża (ewentualnie dokonując tej dostawy, nie działa on jako podatnik VAT), to przemieszczanie takiego pojazdu do naszego kraju nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT). Nawet gdyby dealer zdecydował się, by później zarejestrować taki samochód na siebie, to w związku z tym, że nie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego, taka czynność jest zwolniona z obowiązku złożenia formularza VAT-23 i fizycznej zapłaty podatku w ciągu 14 dni od transakcji. Zakup samochodu pozyskanego z zagranicy w procedurze VAT marża (tak samo jak zakup od podmiotu, który nie jest podatnikiem VAT) uprawnia polskiego dealera do sprzedaży tego samochodu również w procedurze VAT marża. Zakup taki powinien więc zostać wykazany w rozliczeniu podatkowym dotyczącym okresu, w którym nastąpi jego sprzedaż na rzecz odbiorcy końcowego. Dopiero w momencie sprzedaży auta będzie bowiem znana finalna wysokość marży. Zakup samochodu pozyskanego z zagranicy w procedurze VAT marża (tak samo jak zakup od podmiotu, który nie jest podatnikiem VAT) uprawnia polskiego dealera do sprzedaży tego samochodu również w procedurze VAT marża. Zakup taki powinien więc zostać wykazany w rozliczeniu podatkowym dotyczącym okresu, w którym nastąpi jego sprzedaż na rzecz odbiorcy końcowego. Dopiero w momencie sprzedaży auta będzie bowiem znana finalna wysokość marży, która podlega opodatkowaniu. Jak jednak poprawnie ustalić wysokość marży? W skrócie: od kwoty należnej od finalnego klienta należy odjąć kwotę nabycia pojazdu. To, jak należy rozumieć kwotę nabycia, precyzuje art. 120 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o VAT. Bazując na nim, można przyjąć, że do tej wartości zalicza się wszystkie opłaty z tytułu dostawy samochodu, którymi obciążany jest dealer przez sprzedającego. Oprócz ceny samego pojazdu należy w niej uwzględnić w szczególności dodatkowe opłaty związane z kupowanym towarem, np. koszt prowizji, transportu, ubezpieczenia czy przygotowania dokumentów, ale tylko te, które należne są dostawcy ceny nabycia nie jest natomiast wliczana akcyza! Dealer co prawda w każdym przypadku zakupu samochodu z zagranicy ponosi jej koszt, ale wynikająca z tego opłata nie jest należna na rzecz sprzedającego, więc nie może ona zostać zaliczona do ceny nabycia samochodu. Akcyza jest więc jednym z elementów składającym się na wysokość marży, która podlega nabycie towaruCałkowicie inaczej opodatkowana będzie sprzedaż samochodu kupionego od zagranicznego komisu, innego dealera lub przedsiębiorstwa, dla którego dostawa samochodu do polskiego dealera nie jest zwolniona od podatku i nie może zostać opodatkowana na zasadzie marży. W związku z przemieszczeniem samochodu używanego po stronie zagranicznego dostawcy dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (WDT), a po stronie dealera – wewnątrzwspólnotowego nabycia takiej sytuacji – jeśli dealer nie planuje rejestrowania na siebie kupowanego samochodu i faktycznie do tej rejestracji nie dochodzi – powinien on wykazać VAT należny z tytułu WNT w deklaracji za okres, w którym dochodzi do nabycia (okres ustalany jest na podstawie daty wystawienia faktury) i jednocześnie odliczyć VAT w 100%, jeśli pojazd jest przeznaczony wyłącznie do komplikuje się w przypadku, gdy dealer zmuszony jest do zarejestrowania samochodu na siebie. Może to wynikać głównie z przedłużających się poszukiwań finalnego nabywcy auta i przepisów zobowiązujących do rejestracji samochodu sprowadzonego z Unii Europejskiej w ciągu 30 dni od daty jego sprowadzenia (przy czym od 1 lipca 2021 r. do dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii z powodu COVID-19 termin ten został wydłużony do 60 dni). Jeśli do rejestracji jednak dochodzi, powstaje również konieczność złożenia formularza VAT-23 oraz obowiązek fizycznej zapłaty podatku VAT w ciągu 14 dni od powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli rejestracja pojazdu na dealera następuje ze znacznym opóźnieniem, powstaje również zaległość podatkowa i konieczność zapłaty odsetek. Z tego powodu optymalnie, by samochody używane z zagranicy, dla których nie można zastosować procedury VAT marża, dealer nabywał, mając już konkretnego klienta, który po przemieszczeniu auta do Polski niezwłocznie kupi je i zarejestruje na chodzi o sprzedaż pozyskanego w ten sposób samochodu, to z uwagi na to, że doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (dla jego dostawcy transakcja stanowiła WDT), konsekwentnie dealer, który później sprzedaje auto polskiemu klientowi, nie może zastosować procedury VAT marża. Jest zobowiązany do opodatkowania dostawy według zasad ogólnych i zastosowania standardowej stawki podatku VAT w wysokości 23%.Także i w tym przypadku jako dodatkowy element kosztotwórczy po stronie dealera należy uwzględnić akcyzę. Jej wysokość wynosi od 1,55% ceny nabycia do 18,6% tej ceny – w zależności od pojemności silnika oraz tego, czy nabywany pojazd klasyfikowany jest jako hybrydowy, czy też nie. Zapłacona akcyza jest zaliczana przez dealera w koszty. Warto jednak pamiętać, że wydatek ten pomniejszy koszty podatkowe dealera dopiero w momencie sprzedaży samochodu na rzecz finalnego klienta. Autor: Marta Szafarowska Wykładowca Gekko Taxens Akademia. Specjalizuje się w zakresie szeroko rozumianych zagadnieniach podatkowych spotykanych w branży motoryzacyjnej. Od lat doradza dealerom, importerom i firmom leasingowym, umiejętnie wypracowując praktyczne rozwiązania nawet skomplikowanych problemów. Posiada bogate doświadczenie w doradztwie z zakresu CIT, VAT, PIT i akcyzy. maj14TagiPowiązane wpisyPodziel się Opublikował(a) dnia 14 maja 2013 w kategorii Motoryzacja, Prawo, Samochody | 8 komentarzydchrisoh ( używanego samochodu w procedurze podatkowej VAT-marża zachodzi wtedy, kiedy uprzednio samochód był odkupiony od firmy bądź przedsiębiorstwa, które przy zakupie owego samochodu odliczyło VAT. Taki podmiot gospodarczy kupował samochód w celach prowadzenia swojej działalności lub też importował używane auta w celu odsprzedaży. Procedura ta stosowana jest przy sprzedaży towarów używanych, czyli ruchomych dóbr materialnych nadających się do dalszego użytku i będących po naprawie lub też w aktualnym stanie. Samo odliczanie podatku polega na odliczeniu go od powstałej w wyniku sprzedaży marży, a nie od np. całościowej wartości danego towaru. Marży, czyli różnicy pomiędzy kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia przedmiotu, pomniejszoną o podatek. Niższy podatek do zapłaty kusi większość sprzedawców samochodów używanych, którzy skupują takie auta właśnie od podmiotów samochodów używanych zza granicy często natomiast wykorzystują lukę w prawie, sprzedając je z pominięciem 23% podatku VAT. Powinien on być zawsze naliczony i opłacony podczas sprzedaży auta. Problem pojawia się, jeśli poprzednim właścicielem pojazdu była firma zarejestrowana za granicą. Takich firm, które pojawiają się i znikają jest wiele. Zasada rejestracji takiej firmy jest prosta – otrzymuje ona NIP UE, rejestrując się w Polsce lub za granicą. NIP UE daje jej możliwość kupowania towarów używanych (w tym przypadku pojazdów) za granicą, a kwota jaką płacą jest kwotą netto. Samochód kupiony przez taką firmę jest następnie sprzedawany bezpośrednio dla klienta prywatnego lub do komisu. Do zakupu wystawiana jest faktura VAT-marża lub też ze stawką VAT „zw” czy „0%”. Nabywca dostaje przy zakupie wszystkie niezbędne dokumenty potrzebne do rejestracji pojazdu w Wydziale Komunikacji i może cieszyć się z nowego nabytku. Ale czy aby na pewno?Pewnego dnia nabywca dostaje wezwanie z Urzędu Skarbowego, w którym ów urząd wzywa go do uiszczenia zaległego VATu wraz z odsetkami. Wydział Komunikacji nie sprawdza, czy od pojazdu był opłacony podatek VAT, a nabywca, poinformowany dopiero przez US, ma problem. Nie można pociągnąć do odpowiedzialności ani podmiotu gospodarczego (zwykle takie firmy znikają bardzo szybko), ani komisu, gdyż ten prawnie jest czysty. Nabywcy pozostaje albo opłacić zaległy VAT i odsetki, albo pojazd zostaje zatrzymany przez US na czas postępowania, co z kolei może przełożyć się na lata. Najczęściej finałem takiego postępowania jest opłacenie przez nabywcę zaległości można się ustrzec przed nieuczciwym sprzedawcą i fakturą VAT-marża?Należy sprawdzić kto był pierwszym właścicielem pojazdu, co możemy dowiedzieć się z dowodu rejestracyjnego – zarówno data pierwszej rejestracji pojazdu jak i kraj rejestracji oraz data wydania dowodu. Dobrze by było, gdyby data pierwszej rejestracji auta zgadzała się z datą wydania dowodu. Jeśli pierwszym właścicielem jest firma, wtedy nabywca musi być ostrożny z możliwością, jeśli nabywca kupuje pojazd od przedsiębiorstwa, jest sprawdzenie numeru VIN w bazie dealerów i pierwszego właściciela auta. Jeśli była to np. firma leasingowa, do kupna należy podejść kuszą sprzedażą dobrze utrzymanych i zadbanych aut w dobrej cenie, często nie informując kupującego o zaległościach wynikających z nieopłacenia podatku VAT. W takim przypadku obowiązek ten spada zawsze na nabywcę. A im wyższa cena takiego pojazdu – tym większa zaległość following two tabs change content wpisy

faktura vat marża samochód z zagranicy